شد تیره در هوای تو شمع وجود ما

اشکی به دیدهٔ تو نیاورد دود ما

رفتی ز دست ما و نمردیم ای دریغ

تا چیست بی وجود تو سود وجود ما

ما موج کوچکیم و درین بحر بی کران

نادیده ماند قوس نزول و صعود ما

غیر از دلی شکسته و دستی شکسته تر

در ما چه دیده بهر حسادت حسود ما

سودی نهفته در دل هر ذره ای است لیک

در خوابگاه نیستی آسوده سود ما